نقد و بررسی گوشی HTC One M9

HTC One M9

HTC one M9 یک گوشی اندرویدی مجلل با حس آشنا پنداری

مزایا: اچ تی سی One M9 طراحی فلزی خیره کننده و بلندگوهای نیرومند جد خود را به ارث برده است و صفحه نمایش درخشان و شفافی دارد. اچ تی سی One M9 روی آخرین نسخه اندروید کار می کند و نرم افزار Sense 7 جدیدش ساده و حساس است و کاربر به شدت به آن انس می گیرد. One M9 یکی از معدود گوشی های پرچمداری است که حافظه اش امکات ارتقاء دارد و در ایالات متحده تا یک سال امکان جایگزینی برنامه های آن وجود دارد که این بی سابقه است.

معایب: کیفیت دوربین و عمر باتری M9 به پای رقبای آن نمی رسد. خوب یا بد این گوشی، حس بازگشت به اچ تی سی One M8 پارسال را دارد.

نتیجه: سرعت پیشرفت های نرم افزاری اچ تی سی به روز شده M9 بسیار خوب است اما هنوز در میانه راه است و به آنچه مدنظر داشته نرسیده است.

اگه خوب کار می کنه تعمیرش نکن. از قرار معلوم فلسفه پشت HTC One M9 همین است و این دیدگاه تا حد زیادی کار می کند. گوشی زیبای اچ تی سی M9 زیباست و استحقاق توجه شما را دارد؛ مگر اینکه هم اکنون صاحب HTC One M8 پارسال باشید (این دو ممکن است با هم اشتباه گرفته شوند). البته سامسونگ گالکسی S6 در زمینه مهمترین های ویژگی ها و دغدغه های شما از جمله در زمینه عمر باتری و کیفیت دوربین،M9 را شکست می دهد.

گوشی برتر سال 2015 اچ تی سی مثل M8 پارسال همان طراحی صیقلی را احیا می کند، به بدنه لوکس تمام فلزی و صفحه نمایش 1080p HD وفادار می ماند و چند پیشرفت خاص را چاشنی کار میکند (از همه مهمتر، پردازنده سریع و پیشرفته کوالکام اسنپدراگون 810 و دوربین های به روز شده جلو و عقب و دوربین عقب که تلاشی است جهت جبران بزرگترین کمبودی که M9 داشت : دوربین M8 آنقدر خوب نبود که بتواند رقابت کند.)

اگر قمار روی این طراحی به روز شده اما محافظه کارانه را متناقض می دانید به آشوب کنونی اچ تی سی نگاه کنید: به احتمال زیاد مدیر اجرایی شرکت، پیتر چو به خاطر همین حرکت بود که شغل خود را از دست داد. اچ تی سی M8 به رقابت باآیفون 5Sو صفحه کوچک آن و گالکسی S5 که هر دو به پدران محترم خود بازگشت کرده بودند پرداخت با این همه اچ تی سی M8 به آسانی در زمره یکی از بهترین گوشی های هوشمند سال قرار گرفت.

M9 به جنگ تن به تن گوشی از نو طراحی شده و تمام فلزی S5 و نیز پهلوان گوشی های هوشمند جهان یعنی آیفون 6 و تعداد زیادی از رقبای دیگر رفت. در بحبوحه این رقابت تنگاتنگ اچ تی سی دارد با برنامه محافظتی " uh oh " بر آتش اشتیاق می افزاید؛ بر این اساس مدل های M9 تا یک سال بعد از خرید در صورت ترک برداشتن صفحه نمایش یا آسیب دیدگی ناشی از آب تا یک بار به صورت بی چون و چرا عوض عوض می شوند . اگر گوشی خود را عوض نکرده باشید برای خرید گوشی اچ تی سی جدید، 100 دلار تخفیف دریافت خواهید کرد.

به روز رسانی های نرم افزاری گوناگون سبب پیشرفت های قابل توجه در عکس های بیرونی و زیرنور خورشید و تعادل رنگ سفید شد (صرف نظر از اضافه شدن قابلیت عکاسی خام) پس ما هم در نقدی که در رابطه با کیفیت نسخه اولیه M9 به عمل آوردیم تجدیدنظر کردیم ولی کیفیت دوربین M9 هنوز هم در رده های بالایی گوشی های هوشمند نیست. تصاویر کم نور، کاهش نویز و کیفیت سلفی ها (از دوربین جلو) هنوز هم دردسرساز است و کیفیت کلی عکس M9 به پای گالکسی S6 و آیفون 6 نمی رسد. نکته مهم دیگر آن است که نتایج تست باتری ما درخشان از آب در نیامد.

نسخه آنلاک M9 در ایالات متحده 649 دلار قیمت دارد و برای خرید اقساطی بدون بهره از توزیع کنندگان اصلی (Verizon, Sprint, AT&T and T-Mobile) حداقل باید ماهانه 199 دلار پرداخت کرد. در بریتانیا نسخه سیم کارت آزاد M9 را می توانید از Verizon, Sprint, AT&T and T-Mobile خریداری کنید.

به عبارت دیگر قیمت اچ تی سار به شکلی نامسمی در حد پیشرفته ترین گوشی های هوشمند است و قیمت آن با رقبای مهمی مثل سامسونگ گالکسی S6 و آیفون 6 برابری می کند اما به خاطر عملکرد ضعیف باتری و دوربین ناکارآمدش نمی تواند در زمینه های مهم با این دو گوشی رقابت کند.

البته طرفداران اچ تی سی می توانند امیدوار باشند چون اچ تی سی M9 پیشرفته ترین محصول اچ تی سی نیست. شایعات پیرامون اچ تی سی E9 ، E9 One+ ، (که شاید دو یا سه گوشی باشند) نویدبخش چندین و چند پیشرفت در M9 است که تعبیه یک صفحه نمایش بزرگتر و با رزولوشن بالاتر و حتی حسگر اثر انگشت از آن جمله است.

اچ تی سی از سبک طراحی که پارسال در M8 استفاده کرده بود چندان دور نشده است. M9 بدنه تمام فلزی دارد و بلندگوهای " انفجاری" آن در زیر و بالای صفحه نمایش قرار گرفته اند. پشت گوشی یک انحنای ملایم دارد و خطوط پلاستیکی بالا و پائین گوشی، بدنه را در نوردیده اند و این دقیقاَ همان چیزی است که قبلاَ در M8 و مدل پیش از ان یعنی M7 دیده بودید.
اندازه کلی صفحه نمایش پنج اینچی درون M9 هم همانی است که قبلاَ بود و وزن دو گوشی هم تاحد زیادی یکسان به نظر می رسد. یکی از تفاوت هایی که در پشت گوشی می بینید آن است که در اینجا فقط یک لنز دوربین وجود دارد حال آنکه در M8 دو لنز بود.

با این همه چند تفاوت جزیی دیگر هم هست که باید ذکر شوند. پشت فلزی گوشی هنوز هم با صفحه نمایش تلاقی می کند اما لبه ها حالا گوشه دار هستند و انحنای ملایم قبلی را ندارد و در واقع M9 از این نظر بیشتر شبیه P7 است. رنگ لبه هم کمی با رنگ پنل پشتی فرق دارد و این یک جلوه ظریف و دو شکله به گوشی داده است. لبه طلایی دور بدنه نقره ای، بدنه خاکستری تاریک و لبه طلایی برس خورده و لبه طلایی برس خورده با پشت طلایی از رنگ بندی های اچ تی سی M9 هستند.

دکمه پاور از لبه بالایی گوشی به پهلوی سمت راست گوشی و زیر دکمه های صدا منتقل شده است. برای فشار دادن دکمه پاور باید از هر دو دست استفاده کرد یا آنکه جهت گوشی را در یکی از دستان خود تغیر دهید تا بتوانید آن را بکشید. این عملیات احتمال افتادن گوشی شما را بالا می برد. به نظر من تعبیه دکمه پاور روی لبه کار را آسان می کند و من همین حالت را ترجیح می دهم با این همه بعد از مدت کمی با استقرار این سه دکمه در بغل گوشی عادت می کنید.

به آسانی می توان استدلال کرد که یک گوشی پرچمدار جدید باید هر سال طراحی جدیدی داشته باشد (البته اپل با این مخالف است) با این همه سوغاتی اچ تی سی از نظر طراحی خیره کننده است. M9 شاید از نظر بصری چندان متفاوت نباشد اما همانند جد خود همه جایش لوکس به نظر می رسد.
از طرف دیگر سامسونگ گالکسی S6 با آن صفحه نمایش یکپارچه و بدنه پلاستیکی-شیشه ای خود چندان با جد پلاستیکیش فرق ندارد و حس چندان مطلوب تری به کاربر نمی دهد ولی سبک طراحیش جدید است و در مقایسه با مدل های قبلی، پیشرفت داشته است. در این شرایط رقابت برای اچ تی سی M9 دشوار است.

در هر دو گوشی از مواد مشابهی استفاده شده است پس جواب این سوال که کدام یک بهتر به نظر می رسند و حس خوشایندی تری دارند به شدت به سلیقه شخصی بستگی دارد.

بلندگوهای انفجاری از نظر فیزیکی همانند گذشته هستند و این هم بد نیست چون هیچ گوشی ندیده ام که صدایی به این غنا تولید کند. اچ تی سی برای کمک کردن به بلندگوهای خود از سیستم ویژه دالبی استفاده کرده تا به یک صدای "غنی و عمیق" برسد. بدون شک این بلندگوها از بلندگوهای بیشتر گوشی های دیگر قویتر هستند (حتی قویتر از بلندگوهای M8) اما هنوز تا رسیدن به سطح ایده آل فاصله دارند.

اگر می خواهید در فیلم غوطه ور شوید یا در پذیرایی خانه خود با اشتیاق به موسیقی راک یک فیلم رویایی گوش کنید به بلندگوهای خارجی نیاز خواهید داشت. اما این بلندگوها برای ویدئوهایی که روی نطق و گفتار تکیه دارند مناسب هستند و نگاه کردن به نتفلیکس آن هم وقتی با صدای بلندگوهای انفجاری همراه باشد و در آشپزخانه آشپزی کنید حرف ندارد. همچنین وقتی گوشی را روی میز می گذارید صدایش کم نمی شود.

سیم کارت میکرو و کارت حافظه میکرو اس دی هر دو در لبه فلزی کار گذاشته می شود و برای درآوردن آنها باید از ابزار خاص درآوردن سیم کارت (یا گیره کاغذ) استفاده کرد. M9 تا سقف 128 گیگ بایت کارت حافظه قبول می کند اما مدل اصلی به جای 16 گیگا بایت 32 گیگ حافظه دارد که پیشرفت خوشایندی است. شایان ذکر است که سامسونگ گالکسی S6 و S6 Edge حافظه ارتقا یافته را ساپورت نمی کنند.

صفحه نمایش پنج اینچی M9 رزلوشن full-HD دارد و از نظر اندازه و تعداد پیسکل ها مثل M8 است. پس عجیب نیست که از نظر شفافیت صفحه نمایش این دو مدل هیچ تفاوت محسوسی دیده نمی-شود. متون و آیکون ها به شدت روشن و شفاف هستند. شفافیت عکس ها و ویدئوهایی که رزولوشن بالایی دارند هم رضایتبخش است.
از نظر رنگ بین M8 و M9 فرق هست. M8 رنگ های تند و سرزنده دارد ولی رنگ M9 کم تر است. مخصوصاَ زردها و قرمزها سردتر هستند؛ به ویژه وقتی که با M8 و گالکسی S5 مقایسه شوند (به یاد آورید که وقتی گالکسی S5 را با آیفون جدید اواخر سال 2014 مقایسه کردیم دریافتیم که S5 بهترین صفحه نمایش (البته با اندکی تفاوت) را دارد). رنگ های M9 ضعیف نیستند ولی M9 از این نظر در میان دوربین گوشی ها سرآمد نیست ( جهت بحث مفصل تر در این باره به بخش زیر نگاه کنید).

در M9 برای تغیر حالات رنگ ها هیچ گزینه ای در نظر گرفته نشده است (برخلاف S5 و S6) پس نمی-توانید از غنای رنگ آن تعریف کنید. اگر می خواهید رنگ ها به حدی قوی باشند که چشمتان را بزنند در آن صورت صفحه نمایش های سوپرآمولد سامسونگ در S6 و Note4 برایتان مناسب تر است.

خوب است که اچ تی سی مثل ال جی G3 و G4 گالکسی S6 از صفحه نمایش 2K استفاده نکرده است. بر اساس تجربه ما، رزولوشن بالاتر در صفحه نمایشی به این اندازه هیچ مزیت خاصی به همراه نمی آورد. آزمون های باتری ما نشان داد که باتری S6 بیشتر از M9 دوام آورد.

عملکرد نرم افزاری Sense 7 و پردازشگر

M9 با آخرین نسخه اندروید 5 لالی پاپ آمده تا با انتظار شما از یک گوشی پیشرفته همخوانی داشته باشد. با این همه اچ تی سی با استفاده از آخرین نسخه اندروید خاص خودش یعنی Sense 7 نمای کلی اندروید را به شدت متمایز کرده است.
Sense 7 از نظر ظاهری به آنی که در M8 دیده بودیم شباهت بسیار زیادی دارد. Sense 7 یک طرح-بندی مشبک است و آیکون های ساده آن به خوبی در سینی برنامه ها جا داده شده تا استفاده از منوی تنظیمات و اخبار بلینک فید و شبکه های اجتماعی که در سمت چپ هوم اسکرین مستقر شده اند آسان باشد. Sense 7 به لطف طراحی ساده و دقیقیش، پوسته اندرویدی مورد علاقه من بود و خوشحالم که بگویم استفاده از این یکی هم به همان خوشایندی نسخه قبلی است.

نسخه جدید، گزینه های شخصی سازی عمیق تری دارد. می توان از میان چندین تم آزمایشی انتخاب کرد و این تم ها همه چیز را از وال پیپر شما گرفته تا آیکون برنامه ها و فونت ها را تغیر می-دهند. همچنین می توانید تم های جدیدی دانلود کنید البته امکان انتخاب از میان آنها هنوز زیاد نیست. اگر گوشی فروش برود و جز طراحان اچ تی سی دیگران هم به خلق تم ها روی آورند بر تعداد بخش تم ها افزوده شود.

همچنین می توانید تم ها را امتداد دهید، شکل آیکون برنامه ها را بر اساس سلیقه خود انتخاب کنید و رنگ ها یا فونت ها را بنا به میل خود انتخاب کنید. فونت های بسیاری هست که می توانید آنها را دانلود کنید ( تعداد دقیقشان را نمی دانم) .البته حجم این تم ها زیاد است و ممکن برای برخی از افراد دردسرساز شود با این همه حس شخصی بودن بیشتری به گوشی می دهند. اگر نمی خواهید در تنظیمات جستجو کنید می توانید با استفاده از جعبه نقاشی درون عکس انتخابی خود یک تم جدید خلق کنید.

قابلیت جالب و جدید دیگر یک ویجت هوم اسکرین پویا است که بسته به موقعیت شما برنامه هایی که درونش به نمایش در می آیند را تغیر می دهد. اگر ویجت تشخیص دهید که سرکار هستید (که خودتان برایش تعریف کرده اید) مواردی که حین کار کردن زیاد استفاده می کنید (به عنوان مثال گوگل درایو، ایمیل و غیره) را به نمایش در می آورد. اما در منزل باشید مواردی مثل یوتیوب یا برنامه کنترل از راه دور تلویزیون را نمایش می دهد.

براساس توضیح اچ تی سی این ویجت به مرور یاد می گیرد که در خانه، سرکار و غیره چه برنامه هایی را استفاده می کنید اما به شخصه متوجه شدم که کار آسانتر آن است که ده دقیقه را صرف مرتب کردن برنامه های خود کنم و بگذارم که گوشی بعد از ورود من به هر یک از این مکان ها به حالت خاص آن وصل شود.

سخت افزار

درون گوشی کوالکام 64 بیتی، پردازنده هشت هسته ای، اسنپدراگون 810 و رم 3 گیگابایتی قرار دارد. با این وصف عجیب نیست که M9 گوشی بسیار توانمندی باشد. بازی های سنگینی مثل آسفالت 8 به روانی اجرا شدند، ویرایش عکس در اسنپسید و ادوب فتوشاپ اکسپرس به سبکی نسیم انجام شد و از همه مهمتر، ناوبری در رابط کاربری sense سریع و بسیسار دقیق بود و از لگ های آزاردهنده ای که یک گوشی خوب را تباه می سازد خبری نبود.

در حین آزمون بنچمارکی که روی نسخه نرم افزاری اولیه انجام دادیم متوجه شدیم که گوشی اندکی داغ شده است؛ وقتی هم که دوربین به روز شده آن را تست کردیم باز هم دیدیم که گوشی کمی داغ شده است.

دوربین M9 در مقایسه با دوربین مدل قبلی شاهد هیچ تغیر بزرگی نبوده است. حسگر 4 الترا پیکسلی (که جهت عکسبرداری در نور زیاد از مگاپسکل های بزرگ استفاده می کرد) به جلوی گوشی منتقل شده و اکنون یک دوربین 20 مگاپیکسلی در پشت آن قرار گرفته است. وقتی برای اولین بار با گوشی آشنا شدیم خیلی تحت تاثیر قرار نگرفتیم. اچ تی سی از آن موقع، نرم افزار دوربین را به روز کرده است و یکی از این به روزرسانی ها قابلیت عکسبرداری در قالب خام است. البته به روزرسانی ها کیفیت دوربین را بهبود بخشیده است ولی بعضی از مشکلات همچنان باقی است.

دوربین

اولی خوب است. دوربین عقب گوشی در نور روز عکس های واقعاَ خوبی می گیرد به طوری که رنگ ها غنی و طبیعی است و رنگ سفید به صورت خودکار متعادل می شود. نماهای نزدیک حتی در حالت تمام صفحه، شفاف و روشن است و به برکت رزولوشن بیشتر M9 از عکس های گرفته شده با آیفون 6 plus چیزی کم ندارند. این پیکسل های اضافی هنگام استفاده از زوم دیجیتال هم یاری رسان هستند. عکس های نزدیک شده در نماهای بسیار نزدیک تار به نظر می رسند ولی اگر آنها را با عکس های 8 مگاپیکسلی آیفون 6 plus مقایسه کنید متوجه می شوید که زیبا هستند. (نمونه عکس دانلود شده اچ تی سی در حالت تمام رزولوشن، نمونه عکس دانلود شده آیفون در حالت تمام رزولوشن).

M9 در شرایط مناسب عکس های شفافی خلق می کند و کیفیت رنگ آن عالی است. توجه: عکس به نمایش درآمده در جریان بارگذاری دستخوش فشردگی مصنوعی شده است و گرنه عکس اصلی بهتر به نظر می رسد.

عکس گرفته شده با آیفون 6 plus (توجه: کیفیت عکس به نمایش درآمده کمتر از عکس اصلی است).

در اینجا یک هشدار مهم وجود دارد. عکس ها به خوبی آنچه در صفحه نمایش گوشی هستند به نظر نمی رسند چون صفحه نمایش تصاویر را طبیعی نشان نمی دهد. عکس های کمی رنگ و رو رفته به نظر می رسند و رنگ ها دقیق نیستند. بالعکس، آیفون صفحه نمایش دقیقی دارد پس عکس هایش روی رایانه به همان خوبی روی صفحه نمایش هستند.

یکی از آزاردهنده ترین ویژگی های دوربین نحوه رفتار آن با سوژه هایی است که پس زمینه سفید دارند. دوربین M9 در حالت خودکار، رنگ های سفید را تباه می کند. به ناچار باید به حالت HDR (حالت بسیار پویا) بروید اما در واقع این حالت را نباید "HDR" نامید. اچ تی سی از این قابلیت برای جبران مشکل رنگ سفید استفاده می کند و برای رسیدن به هدف خود دو عکس را به گونه ای ترکیب می کند که جزئیات سوژه در نواحی سفید رنگ پدیدار شود. این قابلیت به خوبی کار می کند اما پردازش آن زیاده از حد طول می کشد.

اگر بخواهید از این قابلیت برای عکس برداری اچ دی آر صحیح استفاده کنید (برای نشان دادن جزئیات در تاریکی و روشنایی) به نتایجی بدی می رسید. تصاویر جز در مورد نواحی سایه داری که زیاده از حد روشن هستند و سفیدهای زیاده از حد تاریک، کم کیفیت به نظر می رسد. حالات اچ دی آر آیفون 6، ال جی G4 و سامسونگ S6 های لایت ها و سایه های متعادل تری فراهم می کنند. من هنگام گشت و گذار در پاریس هر سه گوشی را با خودم بردم و متوجه شدم که کارکردهای حالت اچ دی آر در برخی موقعیت ها مفید واقع می شوند.

در نور روشن و به نسبت زاویه دار باید مراقب انعکاس لنز باشید. همه دوربین ها در این شرایط کم و بیش انعکاس لنز دارند؛ اما میزان انعکاس نور در لنز های وسیع -زاویه بیشتر از لنزهای زاویه -محدود است. لنز 8. 27 میلیمتری اچ تی سی از همه وسیع تر است و یکی از معایب آن همین است.

انعکاس نور لنز M9 به خاطر لنزهای بسیار وسیع آن بسیار زیاد است.

کیفیت عکسبرداری در نور پائین هم ما را به وجد نمی آورد. سطح یکدستی رنگ در دوربین M9 در مقایسه با آیفون 6 Plus (سفیدها آنقدر که باید سفید نیستند و سیاه ها آنقدر که باید سیاه نیستند) کمی بیشتر است و به کرات سفیدها و سیاه ها را تباه می کند. البته همه دوربین ها هنگام ورود به مکان های کم نور از افت سطح پویایی رنج می برند اما اوضاع آچ تی سی M9 بدتر است.

مشکل دیگر به تدابیری که اچ تی سی جهت تقلیل نویز به عمل آورده است مربوط می شود. در الگوریتم تقلیل نویز می توانید هم جزئیات و هم روشنی را حفظ کنید یا در کمند چیزی که شبیه دانه های سیاه است گرفتار شوید یا آنکه نویز را محو کنید که در این صورت هم جزئیات و بخش های ریز را از دست می دهید. مورد دوم سبب خلق لبه های لکه دار می شود پس این تدبیر برای عکس های جزئیات دار مناسب نیست ولی در عوض، رنگ های یک دست بهتر به نظر می رسند. اچ تی سی لکه دار کردن را انتخاب کرده است اما آیفون دانه دانه سازی را برگزیده که به نظر من انتخاب محبوب تری است.

در آزمون های تحت نور کم ما (چیزی حدود 25 درجه تابش که معادل تاریکی فضای درونی است) رزولوشن M9 بالاتر بود اما عملکرد آیفون 6 Plus صد درصد بهتر است. M9 هنگام افزایش سرعت به همان خوبی آیفون 6 Plus عمل می کند. با این همه در شرایط تاریک تر و حتی در حالت شب، M9 نتوانست صحنه را ثبت کند اما آیفون توانست.

آیریس ویرانگر در ISO 800 و علی رغم علت تابش نور از پنجره پشت سر من نویز زیادی دارد.

کیفیت سلفی ها و عکس های گروهی یکسان نیست. از یک طرف، زاویه دید وسیع تر باعث می شود که پس-زمینه بیشتری داشته باشید (دوستان بیشتری را در یک عکس جا دهید) و عکس در زوایای گسترده دچار تحریف نمی شود. رزولوشن عکس هم خوب است و جزئیات درون پیش زمینه (متاسفانه خطوط روی چهره هم از جمله این جزئیات است!) را بهتر از آیفون 6 plus تثبت می کند. به هر حال دوربین جلو همان دوربین قدیمی "التراپیکسلی" است که در مدل های قدیمی اچ تی سی، دوربین عقب گوشی به حساب می آمد بنابراین در تعدیل رنگ سفید مشکل دارد.

M9 علاوه بر حالت سلفی، پانوراما، bokeh (عکاسی با فوکوس بر روی سوژه خاص و محو بودن پس‌زمینه)، photobooth (ثبت 4 تصویر با سرعت بالا با یک شاتر) و split capture (عکسبرداری با هر دو دوربین گوشی) هم دارد.

M9 اخیراَ به خاطر به روز رسانی نرم افزاری که دریافت کرده کارهای زیادی انجام می دهد که یکی از آنها عکاسی در حالت خام است. فرمت تصاویر خام، محصول اطلاعاتی است که مستقیماَ از سنسور دوربین گرفته می شود پس در اینجا از پردازش تصویر، تعدیل رنگ سفید یا شفاف سازی خبری نیست. این نوع تصاویر معمولاَ در نواحی تاریک و روشن بیشتر از JPEG ها جزئیات را ثبت می کنند و مجال ویرایش هرچه بیشتر تصاویر را فراهم می آورند.

آزمون دوربین اچ تی سی One M9، jpeg پردازش نشده (برای مشاهده نمای تمام صفحه کلیک کنید).

این عکس تقریباَ به همان خوبی jpeg درآمده است با این همه آسمان هنوز رنگ و رو رفته است و نواحی سایه بسیاری از جزئیات خود را از دست داده اند.

آزمون دوربین اچ تی سی One M8، عکس پردازش شده (برای مشاهده نمای تمام صفحه کلیک کنید)

جزئیات فراوان ثبت شده در فایل خام باعت شد که من بتوانم های لایت ها را نجات دهم و نواحی تاریک را روشن کنم و علاوه بر آن بر کنتراست و تعادل رنگ سفید افزودم. برای عکاسی خام باید عکس های خود را از گوشی به رایانه منتقل کنید و بعد در نرم افزارهایی مثل لایت روم پردازش کنید و اگر در عکاسی جدیت دارید به کمک این تکنیک عکس های بهتری می گیرد. هنگام گرفتن هر تصویر، فرمت JPEG آن ذخیره می شود پس می توانید آن را در رایانه خود ویرایش کنید و به اشتراک بگذارید و فرمت خام را برای پردازش باکیفیت تر نگه دارید.

مقایسه تصویر خام پردازش شده و تصویر JPEG در اچ تی سی One M9 (برای مشاهده تصویر در نمای تمام صفحه کلیک کنید).

فایل JPEG اصلی به نحوی مشابه در این نمای دوم هم، مسطح بودن جاده و سایه های درون درختان را به خوبی نمایش می دهد. جزئیات درون تصویر خام باعث شد که من بتوانم سایه ها را روشن کنم، کنتراست کلی تصویر را افزایش دهم، تراکم طبیعی بیشتری به آسمان بدهم و بدون فدا کردن کیفیت، تصویر پراحساس تری بیافرینم.

M9 به واسطه افزودن فرمت خام، عکس های بهتری می گیرد اما پردازش این عکس ها وقت بسیار بیشتری را طلب می کند. JPEG های درون دوربین هنوز هم آنقدرها تاثیرگذار نیستند اما حالا می توانید با صرف کمی وقت در خانه و قبل از بارگزاری آنها در فیس بوک با نرم افزار لایت روم آنها را ویرایش کنید.

نکته مهم دیگری که باید یادآوری کرد آن است که هنگام عکسبرداری در حالت خام می توانید از حالت عکسبرداری دستی هم استفاده کنید و در آنجا سرعت شاتر و تنظیمات تعدیل رنگ سفید را به صورت دستی انجام دهید. البته می توانید آنها را در حالت خودکار نگه دارید ولی در این صورت دیگر نمی توانید از ویژگی هایی مثل اچ دی آر حالات دیگر استفاده کنید و دوربین به صورت خودکار بهترین تنظیمات ممکن را انجام نمی دهد. اندازه تصاویر هم بسیار بیشتر است (حدود 400 مگا بایت برای هر تصویر و 4 مگا بایت برای هر JPEG) پس به ناچار باید از کارت حافظه استفاده کنید.نرم افزار دوربین اچ تی سی هنوز هم حالات متنوعی دارد (کنترل های دستی، جلوه های تصویر و پانوراما) پس به خوبی عمل می کند و نماهای گسترده را کنار هم قرار می دهد و آنها را یکدست می کند.

حالت bokeh، پس زمینه را تلطیف می کند اما فقط در صورتی کار می کند که کمتر از دو پا (چیزی حدود نیم متر) با سوژه فاصله داشته باشید و در فاصله بیشتر هیچ تلطیفی انجام نمی دهد. Photo both به صورت مکرر چهار سلفی می گیرد و بعد به صورت منظم آنها را می چیند. Split Capture با یکی از دوربین ها یک عکس بالا/چپ (بسته به این که افقی عکس بگیرید یا عمودی) و با دوربین دیگر یک عکس پائین/راست می گیرد تا به این ترتیب یک نمای نصف – نصف حاصل شود.

در پشت M9 دیگر از لنز دوتایی M8 خبری نیست و ما از این بابت چیزی را از دست نداده ایم. این سنسور اضافی برای خلق تصاویر نامعمول و جلوه های سه بعدی طراحی شده بود. البته کمی هم سرگرم کننده بودند ولی تازگی نداشتند و به سرعت جذابیت خود را از دست دادند. البته این سنسور می توانست از ثبیت بصری تصویر استفاده کند (OIS) و این قابلیت نماهای ناهموار را تلطیف می کرد. OIS در سرعت های پائین شاتر، یاری رسان است و حالات مصنوعی زیر نور اندک را کاهش می دهد (پردازش نویز تاثیر تکان خوردن دوربین را بدتر می کند).

ویدئو قابل قبول به نظر می رسد اما احتمالاَ شما هم متوجه می شوید که در نور روشن و هنگام انتخاب حالت تند کمی لرزش وجود دارد. عدم تثبیت تصویر کیفیت کار را باز هم پائین می-آورد. ویدئو هم مثل عکس، در نور تاریک از یکدست نبودن تصویر رنج می برد.

باتری

M9 به یک باتری 2840 میلی آمپری تجهیز شده است پس ظرفیت آن کمی از M8 بیشتر است. برآورد اچ تی سی آن است که این باتری برای یک روز استفاده کامل شما کفایت می کند اما آزمون من نشان می دهد که این ادعا، جاه طلبانه است. من ساعت 7:30 دقیقه صبح گوشی را از شارژر بیرون کشیدم ولی تا ظهر به پنجاه درصد تقلیل یافت و این در حالی بود که استفاده من سبک بود.

آزمایش های متعددی که در CNET انجام دادیم نشان داد که این باتری چیزی حدود 8 ساعت و دقیقه دوام می آورد پس باتری M9 اندکی کمتر از "خیره کننده" است. این مقدار تقریباَ 80 دقیقه کمتر از چیزی است که در مورد اچ تی سی One M8 پارسال دیدیم و از اندرویدی های پراستقامتی مثل سونی اکسپریا Z3 (تقریباَ 12 ساعت) و موتورولا Droid Turbo (تقریباَ 15 ساعت) به مراتب کمتر است. شایان ذکر است که این گوشی ها از نسخه قدیمی تری از اندروید استفاده می کردند اما M9 حتی با اندروید جدیدترش نتوانست رکورد نمایش فیلم رقبای خود را بشکند. ال جی G Flex 2 هم که از همان پردازنده اسنپدراگون 810 استفاده می کند و نیز گوشی جدیدتر ال جی یعنی G4 مدت زمان بیشتری ویدئو پخش کردند.

اما مدت زمان نمایش فیلم تمام ماجرا نیست چون M9 در حالت استندبای به خوبی انرژی خود را نگه می دارد پس به احتمال زیاد در بخش زیادی از روز در جیبتان خواهد بود. وقتی صفحه نمایش روشن باشد و به راستی با گوشی خود کار کنید انرژی آن به سرعت کم می شود. پس میزان دوام باتری به نوع استفاده ای که از گوشی به عمل می آورید بستگی دارد.

اگر مثل من در حین خوردن صبحانه به نمایش پادکست بپردازید، به اسپوتیفای (یک سرویس پخش آهنگ که اولین بار در سوئد راه اندازی شد) گوش کنید و یک بازی سبک انجام دهید (به عنوان مثال اگر دوست باشید بازی Crossy Road)، و وقتی در اداره پرسه می زنید از چیزهای عجیب دوروبر چند عکس بگیرید و هر بار که نوار اعلان به لرزش در می آید صفحه نمایش خود را چک کنید در آن صورت بعید است که هنگام رفتن به تخت خواب کمی شارژ برایتان باقی مانده باشد. حتماَ بعداز ظهر گوشی را به شارژ بزنید؛ به ویژه اگر شب را بیرون باشید و برای تماس گرفتن با آژانش شارژ لازم داشته باشید.

یکی از راه های عالی حفظ انرژی باتری، پائین نگه داشتن روشنایی صفحه نمایش است و توصیه خوب دیگر آن است که اگر از پریز برق دور هستید از کارهای پرمصرفی مثل پخش ویدئو خودداری کنید. در کل اگر مهمترین نگرانی شما طول عمر باتری است، گوشی های بزرگتری مثل سامسونگ گالکسی Note 4 با آن باتری غول پیکرش ارزش بررسی کردن را دارند.

مقایسه با سامسونگ گالکسی S6 و S6 Edge، و ال جی G4 و آیفون 6

گالکسی S6 و S6 Edge: سامسونگ طراحی پلاستیکی گالکسی S5 را با قالب فلزی صیقلی S6 و Edge جایگزین کرده است اما ساخت تمام فلزی One M9 بدون شک احساس لوکس بودن به همراه دارد و اگر از آنهایی باشید که به زیبایی شناسی اولویت می دهید این گوشی را می خواهید. نرم افزار Senseهم از TouchWiz روی S6 بسیار روانتر است. اما S6 در بیشتر زمینه های دیگر M9 را زمین می زند؛ از جمله در زمینه کیفیت صفحه نمایش، عملکرد دوربین و حتی باتری.

ال جی G4: بدون شک M9 در مقایسه با نسخه پلاستیکی ال جی G4 بهتر به نظر می رسد و حس ممتازتری به کاربر می بخشد. با این هم M9 و هم G4 با آن قاب چرم پشتش خیره کننده به نظر می رسند و انتخاب یکی از این دو به سلقیه شخصی بستگی دارد. کیفیت صفحه نمایش این دو تقریباَ مثل هم است (هرچند ال جی G4 رزولوشن بیشتری دارد) اما دوربین و باتری G4 آن در مقایسه با M9 عملکرد بهتری دارد.

آیفون 6: من قبلاَ M9 و M8 را به خاطر بدنه فلزی و رابط کاربری ساده آنها، "آیفون های دنیای اندروید" نامیده بودم. بنابراین انتخاب یکی از این دو به این بستگی دارد که کاربر IOS باشید یا اندروید. اگر هنوز درباره سیستم عامل خود تصمیم گیری نکرده اید دوربین برتر آیفون 6 برای شیفتگان عکاسی انتخاب بهتری است اما عملکرد صفحه نمایش و پردازنده آن در مقایسه با M9 زمخت تر است.

نتیجه گیری

پرچمدار اچ تی سی یعنی M8 یکی از گوشی های دوست داشتنی پارسال بود که این عمدتاَ به برکت طراحی باشکوه فلزیش بود. به اعتقاد بعضی، اچ تی سی با M9 تغیر محسوس چندانی در M8 ایجاد نکرده است اما من خوشحالم که اچ تی سی از خیره کنندگی گوشی خود کم نکرده است. M9 به راستی شیک به نظر می رسد. نرم افزار آن هم به خوبی طراحی شده است و رابط کاربری ساده آن قابلیت شخصی سازی بسیاری دارد و به نظر من به دوست صمیمی کاربر تبدیل می شود. اما M9 از نظر دو ویژگی که احتمالاَ برای شما هم مهم است (عمر باتری و کیفیت دوربین) از رقبای اصلی خود بهتر نیست و اضافه شدن عکسبرداری خام هم آنقدرها موثر نیست. اگر به راستی عاشق طراحی فیزیکی M9 نیستید گالکسی S6 و آیفون 6 گزینه های بهتری هستند.