Huawei Ascend P7
مزایا: گوشی نازک هوآویAscend P7 با آن بدنه شیشه ای خیلی شیک به نظر می رسد، دوربین مطلوبی دارد و انرژی آن برای انجام کارهای روزمره کفایت می کند و علاوه بر این ها از آخرین نسخه آندروید بهره می برد.
معایب: پردازنده کند و اندروید ناشیانه و به نسبت نامرغوب هوآویAscend P7 به آن معنا است که برای پیش افتادن در عرصه رقابت هیچ کاری صورت نمی دهد.
نتیجه: قدرت Ascend P7 خیره کننده نیست و رابط کاربریش بعضی مواقع عقب می ماند با این همه نازک بودن و قیمت نه چندان زیادش آن را به انتخابی قابل قبول کرده است.
هوآوری یک پرچمدار جدید دارد و در میدان جنگ گوشی های هوشمند با آن بیرحمانه بر سامسونگ گلکسی S5، اچ تی سی One M8 و سونی اکسپریا Z2 یورش می برد. اسم آن را Ascend نامیده اند؛ اگر این اسم هیچ سرنخی به شما نمی دهد بدانید که خَلف Ascend P6 پارسال است.
P7 هم مثل P6 بسیار نازک است و مجموعه مشخصاتش همانی است که هر پرچمدار باید داشته باشد؛ اندروید کیت کت 4. 4، پردازنده چهار هسته ای و صفحه نمایش فول اچ دی. همچنین در جلوی گوشی یک دوربین 8 مگاپیکسلی خواهید یافت و این پیکسل ها به راستی کارآمد هستند و دوربین روبرو با آن ها، بی عیب و نقص عکاسی می کند. گوشیP7 احتمالاَ برای عاشقان سلفی ایده آل است.
P7 هم اکنون در بریتانیا به فروش می رسد؛ قیمت نسخه سیم کارت آزاد آن در آمازون 330 پوند و در آمریکا 479 دلار است. در استرالیا تحت انحصار هاروی نورمن است و 549 دلار استرالیا قیمت خواهد داشت. P7 به قیمتی منصفانه و کمتر از گالکسی S5 و اچ تی سی One M8 که هر دو چیزی حدود 500 پوند (650 دلار آمریکا و 800 دلار استرالیا) قیمت دارند فروخته می شود ولی آیا این مقدار برای هوآوی که نام های محبوب تر سامسونگ و اچ تی سی را به چالش کشیده کافی است؟
طراحی
P7 از بسیاری از مشخصه هایی که در طراحی جدش بود پیروی می کند. P7 هنوز به شکل خنده داری لاغراندام است و فقط 5. 6 میلی متر قطر دارد، دور لبه یک نوار فلزی دارد و قسمت زیرین گوشی از جلو به عقب انحنا دارد (من این ویژگی را هم می پسندم و هم نمی پسندم). به هر حال P7 از پارسال چند تغیر جزیی را تجربه کرده است.
پنل فلزی پشت گوشی رفته و یک پنل شیشه ای جای آن را گرفته است. پنل جدید، حس بسیار زیبایی به آن داده است و وقتی چراغ روشن است می توانید نقاط نورانی زیرش را ببینید اما در شرایط نوری دیگر تقریباَ محال است این صحنه را مشاهده کنید. اگر هوآوری در گزینه های طراحی خود جسارت بیشتری به خرج می داد می توانست ظاهر جالب تری به این گوشی ببخشد. شیشه بدنه از نوع آخرین نسخه گوریلا گلس 3 است و هدف از طراحی این شیشه مستحکم، محافظت حداکثری در برابر شکستگی ها و خراش ها است پس گوشی را به همراه کلیدهای خود در جیبتان بگذارید و نگران خراش برداشتنش نباشید.
پنل های فلزی در مقایسه با قاب فلزی پشت مدل قبلی، حس لوکس تری به P7 بخشیده است. همکار خوبم استفان شانکلند که چند وقتی را با این گوشی سر کرده است متوجه شده که وقتی گوشی در جیبش بوده به سختی توانسته جلو و عقب آن را از هم تشخیص دهد و این به هنگام کم کردن صدای گوشی دردسرساز است. او همچنین متوجه شد که کمی بعد از آنکه گوشی را تکان می داده، خِرخِر خفیفی می شنیده است و من هم وقتی این گوشی را داشتم این صدا را می شنیدم. این صدا بسیار آهسته است و احتمالاَ چیز مهمی نیست ولی نشان می دهد که کیفیت گوشی به آن خوبی که باید باشد نیست.
صفحه نمایش بزرگ و 5 اینچی آن کمی از P6 و صفحه 7. 4 اینچی آن بزرگتر است ولی به خاطر انحنای کمش، اندازه واقعیش آنقدرها بزرگتر به نظر نمی رسد. عرض آن کمی کمتر از 69 میلی متر است و این استفاده یک دستی از آن را آسان می کند و با داشتن 124 گرم وزن، بعید است که شلوار شما را تا زانو پائین بیاورد.
سیم کارت میکرو و درگاه کارت حافظه میکرو اس دی، در لبه های فلزی گوشی کار گذاشته شده است و استفاده از هر دوی آنها با ابزار ویژه درآوردن سیم کارت از محفظه آسان است. شما با کارت حافظه می توانید ظرفیت حافظه داخلی را ارتقاء دهید و آن را از 16 گیگ به 64 گیگ برسانید. جک 3.5 میلیمتری میکروفون که به طرزی ناشیانه در بغل گوشی تعبیه شده بود حالا به بالای گوشی منتقل شده است.
صفحه نمایش
صفحه نمایش 5 اینچی رزولوشن فول اچ دی دارد و همان طور که از یک پرچمدار انتظار می رود تک تک مواد به نمایش درآمده لطیف، درخشان و برجسته به نظر می رسد. آیکون ها باطراوت و متون کوچک خوانا هستند. به برکت زوایای دید خوب گوشی مجبور نیستید مستقیماَ به صفحه نمایش بنگرید تا تصویر را به خوبی مشاهده کنید.
صفحه نمایش باطراوت است و رنگ های غنی دارد و میزان عمق رنگ سیاه در آن رضایتبخش است. به یاری این صفحه نمایش، تماشای شوهای تلویزیونی در نت فلیکس دلربا می شود و بازی های رنگی مثل پرندگان خشمگین و طناب را ببر (Cut The Rope) هیجان انگیزتر می شوند. همچنین صفحه نمایش به نسبت روشن است با این همه متوجه شدم که روشنایش آنقدر نیست که بتواند کاملاَ با روشنایی نور خورشید برابری کند؛ اگر زیر نور خورشید مداوم کالیفرنیا زندگی می کنید می-توانید امتحانش کنید.
پردازشگر و نرم افزار
اندروید 4.4 کیت کت به صورت پیش فرض روی گوشی نصب شده است اما شاید درنیابید که هوآوی برای افزودن پوسته خود چه قدر روی آن کار کرده است. هوآوی آموشن یو آی خود را روی گوشی نصب کرده است و چندین تغیر بنیادی در اندروید استاندارد به عمل آورده است. در پائین صفحه نمایش، سینی برنامه را تعبیه کرده است و شما را وادار می کند که همه آیکون های برنامه های خود را در ویجت های درون هوم اسکرین های متعدد گوشی پخش کنید. من دریافتم که این ویژگی به سرعت هرج و مرج می آفریند و استفاده از آن خوشایند نیست (به نظر من این نکته در مورد گوشی های دیگر هوآوی هم صادق است).
در قسمت فوقانی صفحه نمایش می توانید از میان انبوه تم های در نظر گرفته شده دانلود کنید و هوم اسکرین ها، منوها و حتی آیکون برنامه های گوشی خود را شخصی سازی کنید. نمای اینجا به حدی ساده شده است که حتی افراد ناشی هم می توانند از آن استفاده کنند.
P7 روی یک پردازنده چهار هسته ای کرین 910 که 8 .1 مگاهرتز بر ثانیه سرعت دارد سوار شده است. این مقدار سرعت از سرعت 3. 2 گیگاهرتز بر ثانیه ای ( و بالاتری) که از چیپ اسنپدراگون 801 درون سونی اکسپریای Z2 وگالکسی S5 دیده بودیم کندتر است.
در آزمون گیک بنچ، P7 پیوسته به امتیاز تقریبی 2000 دست یافت که این از امتیاز چهار هزاری که Z2 و گالکسی S5 در همین آزمون به دست آورده اند بسیار کمتر است. P7 در آزمون کوادرانت هم به امتیاز 7,243 دست یافت که باز هم از امتیاز 23,707 که گالکسی S5 به دست آورده کمتر است.
بنابراین موتور P7 روی کاغذ چندان پرقدرت نیست اما این تفاوت در مصارف روزانه چندان محسوس نیست. حرکت در گوشه و کنار سیستم عامل اندرویدی P7 به راستی سریع است و در فاصله میان ضربه زدن به پنل هوم اسکرین ها، گشودن برنامه ها یا بازکردن بازی ها هیچ تاخیری وجود ندارد. بازی کردن هم تا حد زیادی به خوبی انجام می شود وآسفالت 8 پیوسته به صورت روان اجرا گردید. اما نمایش عکس هایی که شفافیت بالایی دارند طول می کشد و این به هنگام ضربه زدن های سریع در گالری، آزاردهنده است.
گوشی با باتری پرظرفیت 2500 میلی آمپری به بازار آمده است و این برای یک روز کاربری معمول شما کفایت می کند. مثل همه گوشی های دیگر هر چه بیشتر به آن فشار آورید مدت زمان کمتری از باتری کار می کشید. پائین نگه داشتن روشنایی صفحه نمایش و اجتناب از کارهای سنگینی مثل بازی یا پخش ویدئو باعت می شود یک روز کار کند.
اگر کاربر پرکاری هستید، متون زیادی را ارسال می کنید، همیشه ایمیل خود را روشن نگه می دارید، از موقعیت یاب جی پی اس استفاده می کنید و از سرویس های فرعی مثل اسپاتیفای استفاده می کنید باید همیشه شارژ داشته باشید؛ یا چه بسا بخواهید بیرون بزنید و هنرنمایی هایی که در یک کلوپ شبانه داشته اید را به رخ دیگران بکشید تا آنها هم شما را ببینند اما ر اینجا هم باید شارژ کافی داشته باشید.
اگر زود شارژ تمام می کنید P7 حالت ذخیره انرژی دارد که روشنایی صفحه نمایش را کم می کند و انتقال داده 4G و پردازش های سنگین دیگر را محدود می کند و عملاَ کارهای گوشی را به تماس و متون محدود می کند. اگر این قابلیت آشنا به نظر می رسد به آن خاطر است که سامسونگ هم روی گالکسی S5 خود یک چنین قابلیتی دارد. تقلید صادقانه ترین شکل تملق است، این طور نیست؟
دوربین
پشت گوشی، محل قرارگیری یک دوربین 13 مگاپیکسلی است و در جریان آزمون های من عکس های خوبی گرفت.
آزمون دوربین هوآوی Ascend P7
عکس اول من، تایمز را در خیابان زیبای کلیسای جامع سنت پل نشان می دهد؛ P7 به یک نمای به نسبت کامل دست یافته است، و در نمای تمام صفحه جزئیات به خوبی پیدا است( البته در حالت زوم، جزئیات روی آجرکاری ساختمان، آن وضوحی که در گالکسی S5 یا اکسپریا Z2 دیده بودم را نداشتند).
آزمون عکس Ascend P7
این صخره روی ساحل تایمز هم به خوبی به نمایش درآمد اما وضوح آن در حالت تمام صفحه عالی نیست. این عکس برای فیسبوک فراتر از کافی است ولی در حالت زوم از میدان دید وسیع و جزئیات زیاد خبری نیست.
آزمون دوربین Ascend P7
همانطور که در عکس این گیاه و گل آن می بینید نمایش رنگ در P7 خیلی خوب است.
P7 می تواند به خوبی روی سوژه زوم کند و من توانستم چنین عکسی از این گل بگیرم.
شما در P7 تنظیمات معمول عکس را خواهید یافت، حالات اچ دی آر و قابلیت پانوراما به خوبی کار می کنند (اتصال-خودکاری که روی گوشی های دیگر دیده ام بهتر بوده است اما مال P7 هم بد نیست). یکی از قابلیت ی جدید دوربین P7 که آن هم به خوبی کار می کند آن است که ده ثانیه صدا را با یک تصویر صامت همراه می کند. سامسونگ هم روی گالکسی S4 پارسال خود عین این قابلیت (با نام Sound Shot) را گنجانده بود.
آزمون دوربین Ascend P7
جذاب ترین بخش کار احتمالاَ 8 مگاپیکسلی بودن دوربین جلو است. این مقدار رزولوشن برای دوربین روبرو بسیار زیاد است و حداقل روی کاغذ، از بیشتر رقبای خود سبقت می گیرد. از قرار معلوم هوآوری با این تدبیر خواسته که P7 همه جا در جیب عاشقان سلفی باشد.
مثل همه دوربین های روبروی دیگر باید مراقب باشید و ببینید کجا از آن استفاده می کنید. همانطور که عکس دوم من نشان می دهد اگر نمای پشت شما روشن باشد خودتان در تاریکی غوطه ور می شوید. من باهاش یه دوری زدم و دیدم که وضوح عکس هایش فوق العاده است.
آزمون دوربین روبروی هوآوی Ascend P7
مثل همه دوربین های روبروی دیگر باید مراقب باشید و ببینید کجا از آن استفاده می کنید. همانطور که عکس دوم من نشان می دهد اگر نمای پشت روشن باشد خودتان در تاریکی غوطه ور می-شوید. من باهاش یه دوری زدم و دیدم که وضوح عکس هایش فوق العاده است.
آزمون دوربین روبروی هوآوی Ascend P7
هوآوی دوربین را با نرم افزاری همراه کرده است که با تلطیف پوست و حذف لکه های نامطبوع شما را "زیباتر" می کند. صادقانه بگویم که نتیجه فراتر از انتظار است. پیشنهاد می کنم امتحانش کنید.
نتیجه گیری
مجموعه مشخصات و بدنه فوق نازک هوآویP7 Ascend قابل قبول است اما در واقع هیچ ویژگی هیجان انگیز دیگری ندارد. Ascend P7 از پرچمدارانی مثل S5 یا سونی اکسپریا Z2 ذره ای کمتر است اما هوآوری عاقلانه عمل کرده است تا مشتریان استطاعت خریدش را داشته باشند و آن را بر برندهای معتبرتری مثل سونی، سامسونگ و اپل ترجیح دهند.
P7 برازنده و سرزنده است و ارزش بررسی کردن را دارد؛ به ویژه که آن را به قیمت خوبی بخرید. البته بهتر است به پرچمداران پارسال و مثلاَ سونی اکسپریا Z1 یا گالکسیS5 هم یک نگاهی بیندازید؛ هر دوی این دو گوشی ها مشخصات نیرومندتری دارند اما قیمتشان در حد P7 است و به این هم توجه داشته باشید که سونی اکسپریا Z1 طراحی ضد آب دارد.